I. Hangul

Hangul, hangeul (한글) to alfabet koreański. Jest jednym z niewielu alfabetów, które zostały stworzone sztucznie, a nie wyewoluowały z hieroglifów czy ideogramów, jak to się działo w przypadku większości współczesnych pism. Każda sylaba zapisywana jest jako blok, na polu kwadratu, czyli prościej mówiąc sylaby tworzymy wpisując je w "niewidzialny kwadrat".

W porządku alfabetycznym liter koreańskich nie mieszają się ze sobą spółgłoski i samogłoski, jak dzieje się to w alfabetach opartych na znakach łacińskich czy cyrylicy. Spółgłoski znajdują się przed samogłoskami.

  

Spółgłoski:

ㄱ ㄲ ㄴ ㄷ ㄸ ㄹ ㅁ ㅂ ㅃ ㅅ ㅆ ㅇ ㅈ ㅉ ㅊ ㅋ ㅌ ㅍ ㅎ

Samogłoski:

ㅏ ㅐ ㅑ ㅒ ㅓ ㅔ ㅕ ㅖ ㅗ ㅘ ㅙ ㅚ ㅛ ㅜ ㅝ ㅞ ㅟ ㅠ ㅡ ㅢ ㅣ

Romanizacja i wymowa:

Spółgłoski:

Samogłoski:

Dyftongi samogłoskowe(połączenie dwóch samogłosek):

Zapis:

Pismo koreańskie jest czytane oraz zapisywane od lewej do prawej strony i z góry na dół, a poszczególne słowa są oddzielane spacjami. To czy samogłoska będzie zapisana pionowo czy poziomo decyduje "główna kreska', czyli po prostu najdłuższa linia, np.: ㅏ, ㅐ lubㅑbędą zapisywane pionowo, a ㅗ ,ㅛ lub ㅜ - poziomo (np.: 바 (ba) i 보 (bo) - widać różnicę, prawda?). Większość koreańskich sylab zaczyna się na spółgłoskę i kończy samogłoską (np. jak nasze "ba" i "bo"). W koreańskim istnieją jednak takie sylaby, które zaczynają się samogłoską. Z taką sylabą mamy do czynienia w wyrazie 안녕하세요 (an-nyeong-ha-se-yo).

W sylabach, które zaczynają się na samogłoskę używamy tzw. znaku zastępczego ㅇ(ng), który jak wiadomo na końcu sylaby jest czytany, w innych zaś przypadkach jest literą niemą. 

Mam nadzieję, że udało mi się trochę przybliżyć ten alfabet. W razie jakichkolwiek pytań postaram się wyjaśnić coś w komentarzu lub indywidualnie poprzez email.